Zastosowanie spoiw hydraulicznych przy stabilizacji gruntu

Podłoże, na którym ma być realizowana inwestycja drogowa, musi charakteryzować się odpowiednią nośnością. Jeżeli badania geologiczne wskazują, że jest ona niewystarczająca, podłoże musi zostać ulepszone. W zależności od sytuacji możliwe jest skorzystanie z różnych metod – w grę wchodzi m.in. wymiana gruntu czy jego zagęszczenie. Do najczęściej stosowanych należy jednak technologia stabilizacji gruntu spoiwem hydraulicznym. Przekonajmy się, z czym się ona wiąże.

Na czym polega stabilizacja gruntu spoiwem hydraulicznym?

Stabilizacja gruntu przy użyciu spoiwa hydraulicznego należy do metod powierzchniowych. Jest wykonywana przy wykorzystaniu substancji wywołujących odpowiedni efekt za sprawą swoich właściwości fizyko-chemicznych. Najczęściej wiąże się z wprowadzeniem do podłoża pewnej ilości spoiwa – cementu lub niekiedy wapna, a często także domieszek innego typu np. popiołów hutniczych. W przypadku gruntów spoistych zwykle wybierane jest wapno, dla gruntów niespoistych lub mało spoistych na ogół będzie to cement. Rolą użytego spoiwa jest związanie znajdującej się w gruncie wody, co prowadzi do zmiany struktury i właściwości materiału. Poza wiązaniem hydraulicznym cząstek dochodzi do ograniczenia kapilarności i zagęszczalności, a tym samym możliwej do uzyskania nośności. Grunt zyskuje też większą mrozo- i wodoodporność.

Jak wygląda stabilizacja gruntu spoiwem hydraulicznym?

Metodę stabilizacji hydraulicznej można wykorzystywać przy warstwach sięgających około 50 cm w głąb. W trakcie prac rozkłada się spoiwo na ulepszanym obszarze w ściśle odmierzonej ilości. Do ich przeprowadzenia używane są gruntomieszarki, a po wprowadzeniu dodatkowego materiału podłoże jest wyrównywane i zagęszczane. Zwykle nośność pozwalająca na kontynuowanie robót jest uzyskiwana już po kilku godzinach. Przy wykorzystaniu spoiwa hydraulicznego można ulepszać podłoża składające się z różnych mieszanek materiału skalnego – piasku, pyłów, gliny czy żwiru albo pospółki. Technologia ta nie jest jednak rekomendowana w przypadku gruntów organicznych oraz iłów.